Poradnik zastosowań produktów Soudal

2018-10-31
Poradnik zastosowań produktów Soudal
Łazienka bez pleśni Jak przykleić listwę przypodłogową Jak zamocować lustro na ścianie bez wiercenia
Jak zamocować skrzynkę pocztową bez wiercenia Ciepły montaż okien (w technologii SWS) Termoizolacja budynku (system Etics)
Uszczelnianie dylatacji w posadzkach i ścianach betonowych

Łazienka bez pleśni

Mimo że na rynku dostępne są różne preparaty do „czyszczenia” fug silikonowych, najskuteczniejszym na dłuższą metę sposobem poprawienia estetyki pomieszczenia i pozbycia się pleśni z fug jest całkowita wymiana silikonu. Można to zrobić samemu, nawet jeśli nie posiada się specjalistycznej wiedzy i profesjonalnych narzędzi.

Wybór silikonu

Do uszczelnień w kuchniach i łazienkach należy stosować tzw. silikony sanitarne - o podwyższonej odporności na wilgoć i pleśnienie. Do uszczelnienia tradycyjnej wanny blaszanej, umywalki ceramicznej czy zlewu stalowego można użyć tańszych silikonów "kwaśnych" - o charakterystycznym octowym zapachu. Jeśli jednak chcemy uszczelnić wannę akrylową, kabinę prysznicową z PCV, zlewozmywak z konglomeratu czy ozdobną armaturę miedzianą, bezwzględnie trzeba zaopatrzyć się w silikon neutralny.

Przygotowanie powierzchni

  • Najpierw specjalnym przyrządem lub ostrym nożem (zdjęcie 1) należy usunąć w całości opanowaną przez pleśń fugę. Z reguły nie jest to trudne - często silikon jest już częściowo odspojony (zdjęcie 2).
  • Jeżeli jednak silikon jest stary i stwardniały, można do jego rozmiękczenia użyć preparatu Silicon Remover (zdjęcie 3).
  • Po usunięciu resztek silikonu ze szczeliny miedzy wanną lub umywalką a ścianą odkurzyć starannie powierzchnię, odtłuszczyć ją detergentem (lepiej nie używać do tego chemikaliów - mogą zmatowić powierzchnię wanny akrylowej) i wysuszamy.
  • Następnym krokiem jest zabezpieczenie brzegów spoiny taśmą malarską, którą usuwa się natychmiast po nałożeniu i wyprofilowaniu silikonu (zdjęcie 4).
  • Bezpośrednio przed nałożeniem silikonu do szczeliny można napełnić wannę do połowy wodą. Obciążona wanna osiada na stelażu i zwiększa się szerokość szczeliny między wanną a ścianą. Położona w takich warunkach fuga nie będzie w przyszłości narażona na rozrywanie po obciążeniu wanny w czasie kąpieli.

Aplikacja silikonu

  • Silikon nakładać z lekkim naddatkiem przy pomocy ręcznego pistoletu (zdjęcie 5 i 6).
  • Wyrównać powierzchnię fugi przed utworzeniem się naskórka (w ciągu 3-5 minut) szpachelką zwilżoną preparatem Joint Finish lub roztworem mydła czy też płynu do naczyń (zdjęcie 7). Właściwe wyprofilowanie i wygładzenie powierzchni silikonu zapobiegnie osadzaniu się brudu i pleśni i zapewni swobodne spływanie wody.
  • Zaraz po wygładzeniu spoiny ostrożnie usunąć taśmę malarską i odczekać kilka godzin, aby silikon utwardził się w przekroju.
  • Końcowy efekt będzie na pewno satysfakcjonujący - uszczelnienie umywalki (zdjęcie 8)


Do góry

Jak przykleić listwę podłogową

Jak umocować listwę podłogową z drewna, MDF lub plastyku itp. w sytuacji, gdy nie można użyć kołków rozporowych i wkrętów? Z pomocą wodoodpornego Kleju montażowego 48, Neoprenowego kleju montażowego 100A, kleju-uszczelniacza Fix All Classic lub Fix All High Tack. Kleje te posiada wysoką początkową siłę spojenia (zwłaszcza Fix All High Tack) i doskonałą przyczepność do wielu materiałów.

Z pomocą wyciskacza do kartuszy nanosimy klej punktowo lub w paskach na jedną z klejonych powierzchni (zdjęcie 1). Części natychmiast złączyć oraz ponownie oddzielić w taki sposób, żeby się klej dokładnie przeniósł na drugą klejoną powierzchnię (zdjęcie 2)

Zostawić na ok. 5-10 minut i następnie już przyłożyć listwę jak najdokładniej na przeznaczone miejsce i docisnąć (zdjęcie 3)

Ze względu na wysoką natychmiastową przyczepność kleju znacznie się zmniejszają możliwości późniejszej korekty położenia łączonych materiałów

Do góry

Jak zamocować lustro na ścianie bez wiercenia

Mechaniczne zamocowania (kołki) uszkadzają bezpowrotnie powierzchnię ściany. Użycie odpowiedniego kleju budowlanego - Fix All High Tack lub kleju do luster 47A - zapewni solidne mocowanie lustra bez potrzeby wiercenia i kołkowania.

  • Z pomocą wyciskacza do kartuszy nanosimy klej ścieżkami na tylną ściankę lustra (zdjęcie 1 i 2).
  • Ścieżki kleju o szerokości 5-7 milimetrów powinny być nakładane w regularnych odstępach co 5 cm od siebie oraz w odległości 4 cm od brzegów lustra (zdjęcie 3).
  • Po nałożeniu kleju przyłożyć lustro do ściany i mocno docisnąć na całej powierzchni tak, żeby pozostawić spoinę o grubości 2-3 mm (zdjęcie 4). W przypadku zastosowania kleju do luster 47A docisnąć lustro do podłoża i natychmiast rozłączyć. Odczekać ok. 15 minut, ponownie złączyć klejone powierzchnie i mocno docisnąć.
  • Ewentualny nadmiar kleju natychmiast usunąć przy pomocy ściereczek Swipex.
  • W przypadku luster o dużych wymiarach rekomendujemy unieruchomienie tafli lustra do momentu utwardzenia kleju za pomocą taśmy malarskiej

Do góry

Jak zamocować skrzynkę pocztową bez wiercenia

Często się zdarza, że chcemy zamontować skrzynkę pocztową na ścianie budynku lub ogrodzeniu, gdzie nie możemy użyć śrub lub wkrętów, ze względów technicznych lub estetycznych. Jak wybrnąć z takiej sytuacji? Ze względu na ekstremalnie mocny początkowy chwyt oraz doskonałą przyczepność praktycznie do wszystkich materiałów budowlanych rekomendujemy użyć klej Fix All High Tack z grupy MS Polimerów Fix All.

  • Z pomocą wyciskacza do kartuszy nanosić klej w paskach na tylną ściankę skrzynki pocztowej (zdjęcie 1).
  • Paski kleju o szerokości 5-7 milimetrów powinny być nakładane w regularnych odstępach min. 5 cm oraz w odległości 4 cm od brzegów skrzynki (zdjęcie 2).
  • Po nałożeniu kleju przyłożyć skrzynkę na docelowe miejsce i mocno dociskać tak, żeby nie wycisnąć kleju ze spoiny (zdjęcie 3).

Ewentualny nadmiar kleju natychmiast usunąć przy pomocy ściereczek Swipex


Do góry

Ciepły montaż okien (w technologii SWS)

Soudal Window System umożliwia prawidłowy montaż trójwarstwowy (tzw. „ciepły montaż”) stolarki otworowej, czyli trwałe i skuteczne uszczelnienie miejsc osadzenia okien w ościeży w myśl ogólnej zasady: „szczelniej wewnątrz niż na zewnątrz”.

Użycie paroizolacyjnych taśm okiennych to jedyna skuteczna metoda zabezpieczenia warstwy piany poliuretanowej przed przenikaniem wilgoci z otoczenia. Tylko sucha warstwa piany posiada odpowiednie parametry izolacyjne i akustyczne.

  1. Przygotowanie podłoża
    Otwór okienny (ościeże) musi być równy i stabilny, aby możliwe było prawidłowe ułożenie taśm. Nierówne podłoża, np. z pustaków ceramicznych (zdjęcie 1), należy wyrównać zaprawą murarską, następnie ustabilizować podkładem gruntującym (np. szybkim primerem Deep Primer WBPR-21P - czas wysychania ok. 20 minut). Wyrównane podłoże - zdjęcie 2 i 3.
  2. Przyklejanie taśmy do ościeżnicy
    Przykleić taśmę paroszczelną (czerwona) na ościeżnicę od strony wewnętrznej (zdjęcie 4) oraz taśmę paroprzepuszczalną (biała) od strony zewnętrznej (zdjęcie 5). W narożnikach pozostawić zakład ok. 4 cm, tzw. ucho (zdjęcie 6), skleić taśmę paskiem kleju.
  3. Wypoziomowanie i montaż mechaniczny ościeżnicy w otworze okiennym
    Ustawić ościeżnicę w odpowiednim miejscu otworu, wypoziomować, wypionować (zdjęcie 7) i unieruchomić przy pomocy klinów bądź klocków z tworzywa sztucznego lub impregnowanego drewna (zdjęcie 8). Zamocować mechanicznie na kotwy, dyble lub konsole (w zależności od zaleceń producenta okien) (zdjęcie 9).
  4. Przyklejanie taśmy paroprzepuszczalnej do ościeża na zewnątrz
    Zdjąć białą osłonkę zabezpieczającą taśmę i przykleić do muru na zagruntowane i suche ościeże (zdjęcie 10). Po delikatnym naciągnięciu folii docisnąć pasek butylu gumowym wałkiem, aby zapewnić szczelne połączenie. Taśmę należy zabezpieczyć przed oddziaływaniem warunków atmosferycznych maksymalnie do 3 miesięcy od montażu, w przypadku naklejania do zamontowanego wcześniej okna - niezwłocznie.
  5. Wypełnianie szczeliny pianą poliuretanową
    Szczelina pomiędzy ościeżem a ościeżnicą powinna być całkowicie wypełniona sprężystym materiałem izolacyjnym, kompensującym ruchy ościeżnicy, wynikające ze zmiany temperatury i wilgotności otoczenia. Najlepsze efekty dają wysokiej jakości pianki poliuretanowe. W zależności od miejsca stosowania i konstrukcji stolarki można zastosować piankę: Soudafoam Classic, Soudafoam Maxi, Soudafoam Maxi Express, Soudafoam Low Expansion, Flexifoam.
    Przed aplikacją piany zwilżyć podłoże - przyśpiesza to proces polimeryzacji oraz poprawia strukturę komórkową piany. Szczelinę wypełniać pianą jedynie w części - piana rozpręża się podczas utwardzania - tak aby grubość pojedynczej warstwy nie była większa niż 3 cm (zdjęcie 11). Po utwardzeniu piany naddatki obciąć ostrym narzędziem (zdjęcie 12), pamiętając, żeby nie uszkodzić taśmy.
  6. Przyklejanie taśmy paroszczelnej (czerwona) do ościeża od wewnątrz
    Taśma paroszczelna (czerwona) chroni warstwę piany poliuretanowej przed przenikaniem do niej pary wodnej i wilgoci z wnętrza budynku. Zdjąć białą osłonkę zabezpieczającą i przykleić taśmę do zagruntowanego i suchego ościeża (zdjęcie 13). Pasek butylu docisnąć gumowym wałkiem, aby zapewnić szczelne połączenie taśmy z murem. Po wyklejeniu taśma powinna przylegać do podłoża na całej szerokości. Miejsca łączenia taśm i wystających łączników mechanicznych doszczelnić klejem Vapourseal.




Do góry

Termoizolacja budynku (system Etics)

Ocieplenie budynku styropianem może być łatwe i szybkie przy zastosowaniu kleju Soudatherm Fasada.

  1. Przygotowanie podłoża
    Podłoże (ściana) powinno być równe, nośne i czyste. Przed przystąpieniem do pracy usunąć niespójne powłoki malarskie lub tynki, grudki starych zapraw. W razie potrzeby wyrównać podłoże odpowiednią zaprawą wyrównawczą. Podłoża słabe lub pylące zagruntować odpowiednią emulsją. Pożółkłe powierzchnie płyt należy zeszlifować i odpylić. Okna i drzwi zabezpieczyć folią (zdjęcie 1).
  2. Przygotowanie puszki
    Puszki z klejem powinny mieć temperaturę > 5 °C (zalecana ok. 20 °C). W razie potrzeby puszkę można ogrzać w pojemniku z ciepłą wodą. Dokładnie wymieszać zawartość energicznie po-trząsając puszką przez ok. 30 sekund. Nakręcić puszkę na pistolet i odblokować dyszę śrubą regulacyjną z tyłu pistoletu (zdjęcie 2). Po każdej dłuższej przerwie w pracy wymieszać klej ponownie.
    Uwaga! Nigdy nie podgrzewać puszek aerozolowych nad ogniem. Chronić przed silnym nasłonecznieniem. Nie dziurawić i nie palić – nawet po opróżnieniu.
  3. Nakładanie kleju
    Utrzymując wylot pistoletu 1-2 cm nad panelem nałożyć przynajmniej trzy równoległe ścieżki o średnicy 3 cm bezpośrednio na powierzchnię – obowiązkowo wzdłuż wszystkich krawędzi. Maksymalna odległość miedzy ścieżkami – 30 cm (zdjęcie 3)
  4. Klejenie paneli
    Pierwszy rząd paneli opierać na odpowiedniej szerokości listwie startowej (cokołowej) lub warstwie termoizolacji fundamentu - nie niżej niż 30 cm od poziomu gruntu (zdjęcie 4). Odczekać ok. minuty, przyłożyć panel do ściany i docisnąć. Korektę położenia płyt można wykonywać w ciągu ok. 8 minut od przyłożenia płyty do ściany. Listwa nie tylko pomaga wypoziomować panele, ale i dodatkowo zabezpiecza mechanicznie dolną krawędź termoizolacji (zdjęcie 5).
  5. Pasowanie rzędów
    Kolejne rzędy paneli układać z zachowaniem mijankowego układu spoin pionowych. Takie przesunięcie wykonać zarówno na powierzchni ściany, jak i na narożach budynku (zdjęcie 6). Nie łączyć paneli w miejscach pęknięcia podłoża oraz na przejściach między różnymi materiałami ściennymi.
  6. Wypełnianie szczelin
    Płyty izolacyjne powinny dokładnie do siebie przylegać. Ewentualne szpary powyżej 2 mm należy wypełnić klejem do styropianu (zdjęcie 7) lub pianką poliuretanową. Szczeliny wypełniać tylko w części objętości, ponieważ klej i pianka rozprężają się podczas utwardzania.
  7. Izolacja stropów
    Przy klejeniu paneli na stropach zaleca się podstemplowanie płyt styropianowych listwami na czas wstępnego utwardzania (kilkanaście minut), szczególnie w miejscach, gdzie przewody elektryczne lub wystające elementy konstrukcji mogą odpychać termoizolację od podłoża (zdjęcie 8).
  8. Kołkowanie
    Już po 2 godzinach można obciąć naddatki kleju i pianki uszczelniającej i rozpocząć wiercenie otworów i montaż kołków plastykowych. Stosować 4-5 kołków na 1 m2 - obowiązkowo narożnikach płyt, na krawędziach ściany i przy zastosowaniu styropianu grubszego niż 15 cm (zdjęcie 9). Głębokość zakotwienia w podłożu powinna wynosić przynajmniej 6 cm.
    Po upływie 24 godzin ściana może być poddana dalszej obróbce - wklejaniu siatki i nakładaniu tynku.


Do góry

Uszczelnianie dylatacji w posadzkach i ścianach betonowych

Wielkoformatowe posadzki betonowe muszą być ponacinane w odpowiedni sposób szczelinami dylatacyjnymi, aby skompensować ruch wynikający ze skurczu chemicznego (szczególnie w świeżo wylanej posadzce) i termicznego - na skutek znacznych różnic temperatur (dzień/noc, lato/zima).

Posadzki poddawane są różnym obciążeniom komunikacyjnym i narażone na działanie wilgoci oraz zanieczyszczeń mechanicznych. Aby zapewnić ich długotrwałą wytrzymałość mechaniczną - szczególnie krawędzi dylatacji - należy wypełnić szczelinę odpowiednio dobraną masą uszczelniającą.

  1. Po dokładnym oczyszczeniu dylatacji (wydmuchanie i odkurzenie) okleić krawędzie szczeliny dylatacyjnej taśmą papierową, aby ochronić płyty posadzkowe przez pobrudzeniem masą uszczelniającą lub primerem.
  2. Dla zapewnienia prawidłowego kształtu uszczelnienia (spoina dwustronna) wcisnąć w szczelinę elastyczny sznur polietylenowy (zdjęcie 1) na głębokość równą szerokości szczeliny. Zalecana średnica sznura dylatacyjnego wynosi 1,25 x szerokość szczeliny. Nieodpowiedni kształt uszczelnienia osłabia wytrzymałość spoiny i może być przyczyną jej zerwania.
  3. Zagruntować brzegi szczeliny odpowiednim Primerem 100 lub 150 (w zależności od zastosowanej masy uszczelniającej) w czasie od 1 do 4 godzin przed aplikacją uszczelniacza (zdjęcie 2). Zastosowanie primera zapewnia zamknięcie porów dylatacji betonowej, utwardza jej powierzchnię i polepsza przyczepność masy uszczelniającej. Aplikacja primera dopiero po ułożeniu sznura dylatacyjnego pozwala uniknąć jego przyklejania się do bocznych krawędzi dylatacji i kłopotów z prawidłowym wypoziomowaniem.
  4. Nałożyć uszczelniacz ręcznym lub pneumatycznym wyciskaczem (zdjęcie 3). Zebrać naddatek szpachelką i wygładzić powierzchnię fugi roztworem mydła lub detergentu (zdjęcie 4).
  5. Zerwać taśmę papierową przed utworzeniem się naskórka na powierzchni szczeliwa (zdjęcie 5).

Do góry

Pokaż więcej wpisów z Październik 2018
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką dotyczącą cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
Zamknij
pixel